DE DANSER IN HET MAANLICHT

De maan werd voller,
de tel kwijt hoeveel keer

Wij waren leeg van maag
en leger nog van hart

Wij konden niets dan
roerloos, weerloos wachten

tot onherroepelijk,
na te weinig nachten

hij weer verscheen:
SONEI, onze foltergeest

Opgeladen door de stroom van licht
van haar die hij aanbad

maar die wij woordloos haatten
danste hij licht door duistere straten

Laat hem voorbijgaan, o
laat mij de dans ontspringen,

dit vege lijf is niet veel meer
dan ingehouden adem

De dans is uit, een wolk
verduistert zijn verdwijning

Hoeveel volle manen nog
vóór de bevrijding ?


Lily Touwen

De Japanse commandant van het concentratiekamp Tjideng leed aan maanziekte.
Bij volle maan danste hij door de straat, om daarna links en rechts vrouwen te ranselen.
Enkelen overleefden dit niet.

------------

DANSE MACABRE

Vier uur in de nacht. Gerucht
van wind en verre honden
De slaap voorbij. Uit pleistoceen
weerklinkt geween,
gekners der tanden

Gevonden voorwerp. Schedeldak
Wat was ook weer de vraag - het is
een stap van niets naar nergensheen
Ben ik te vroeg of al voorbij -

Is het mijn hart dat in de verte
bonst - de nacht wordt lichter
Muziek zwelt aan - zwelt aan -
neemt af. De doden dansen
op de schaal van Richter.

Lily Touwen

------------

Koude nachten

Gelukkig hoef ik er niet uit
maar denk eens in de winterkou
aan al die lieden die wel moeten
om met strooiwagens vol zout
erop uit te gaan langs alle wegen:
’s morgens is het dubbel koud!

En dat al dagen achtereen,
als sneeuwbuien maar
blijven vallen en alles vastvriest
aan de straat: al vroeg wordt
al dat werk gedaan en zijn zij
de deur al uitgegaan

het is nog nacht als ze met
thermosflessen hete koffie
langs gladde banen gaan
om Nederland op weg te helpen
en files te beperken, dus: lof aan
hen die voor ons werken!!

Hannie v.d. Lecq
Schrijfkring Rotonde

------------

Nacht

Haar warme lichaam naakt
en zwanger van
verlangen naar
hem: de klok slaat
‘drie’ in de stilte
van de nacht

De kwelling is compleet,
haar geest is tilt.
de slaap verlost
haar pas heel laat

Het lichaam gesloopt;
de dag breekt aan

AWM
Schrijfkring Rotonde

------------

Nacht

Geluiden in de nacht
klinken te luid…
Het bed maar weer uit
nog steeds niet geslapen

Zachtheid en warmte,
daar zouden dromen
- als ik tegen jou aan
vanzelf over gaan.

Het lege bed vloekt
me terug en liegt
een andere warmte.
Zonder jou duurt een
nacht zo lang…

Hannie v.d. Lecq
Schrijfkring Rotonde

------------

Nacht

starend in de nacht
ervaar je stilte
stilte in je hart,
omhoog kijkend
zoekend naar die
ene bijzondere ster…
zij was nu toch een
sterretje.

Margreet
van Beurden de Munck.

------------

Nacht dromen

dromend vlieg je door het
universum over donkere
wouden, rivieren,
verlichte steden

onder het licht van de sterren
zweef je verder, in de eindeloze
diepte van de geest,
ontspannen lichaam en geest.

Margreet
van Beurden-de Munck.

------------

Nachtarbeid

Je ziet ze in het donker gaan
de nacht wenkt hen
naar industrie, want arbeid wacht!
hoewel we onder warme dekens
niets beseffen, zijn zji

voor welzijn opgestaan
om gezin en land te dienen
en komen in de morgen thuis
waar ieder is vertrokken, een
welkom in hun lege huis

de wereld gaat aan vlijt
ten onder, voor het geld
en economisch wonder
wordt noest gezwoegd:
men krijgt hen er niet onder!

de industrie wordt duur betaald
een hoge prijs voor het gezin
kinderen leveren hun vader in
al die nachten achtereen
zijn moeders ook te vaak alleen!

Hannie v.d. Lecq
Schrijfkring Rotonde

------------

Nachtvlucht

Razendsnel stijg ik
het donkere heelal
tegemoet.
Met heimwee
los gemaakt
van familiebanden.

Ik schiet door
dubbele tijden
en heb het gevoel
te varen op een meer
gevuld met
lichtjaar sterren.

Langzaam stijgt de zon
als een dolfijn
uit het wolkenwater.
Een baken
voor een
veilige thuiskomst.

Eva Timmermans

------------

NOCTURNE

Langs wanden van
gebroken zwart
glijdt door de nacht
zonder gerucht, de uil,
muisstille grauwe jager

en in de struiken
bonst een hart
ik houd me schuil
omdat ik vlucht
en duik nog dieper, lager

de bladeren in,
de aarde in, totdat
de ochtend gloort,
tot na een verre echo
geen kreet meer wordt gehoord.

Lily
Schrijfkring Rotonde

------------

ONDERWERELD

Waar mensen gaan die ik niet ken
doorlopend overgaan in anderen
als microkosmos, zoek ik haar

Alles bekend ondanks vervreemding,
waar wieren dansen op een zwarte golf
waaieren sluiers van een melkweg langs

Uit alle hoeken loert verandering
die geen verbetering belooft
Paniek slaat toe als ik haar vind

Ga mee! Wij moeten weg van hier
Waar is het licht, waar is de zon?
O Orpheus, kijk niet om –

Lily Touwen

------------

Sterrennacht

Starend in de donkere nacht
zoeken in de sterrenhemel
naar die ene
die ene bijzonder ster.

Margreet
van Beurden- de Munck.

------------

Witte nevel

Witte nevel omhult, onthult,
Grauwe gronden, lege sponden,
Grijze banen, stille lanen,
Donker grauwe vormen, wormen,
Trokken over een onzichtbare brug
Geen hemel en geen aarde,
De nacht, zij is terug…

Arie Onderdelinden

-----------

's-Nachts

's-Nachts
stroomt het licht door een kam
smelt een steen in je hoofd
botsen zeeën in twee of drie
glijden adders onder je weg
schrijven brieven je af
en is de schuilplaats
van stilzwijgend toezien
onbereikbaar geworden
`s-Nachts kan je het daglicht
niet zien, maar zie je als een
kleurenblinde alles zwart-wit
in een versneld spectrum…

Arie Onderdelinden

------------

Blinde liefde

Kon ik het licht niet vangen
In de kamers van mijn ogen
werd jouw beeld niet
op mijn netvlies afgedrukt
ik zou je blindelings
toch vinden.
Lang de gesloten gordijnen
naar de gang waar jouw geur
de trap op gaat
jouw lach rolt langs de treden
die jij kraakt.
En op de overloop
binnen lijnen van wasgoed
mijn huid jouw huid;
satijnen lakens.

Greetje de Jong
Schrijfkring Rotonde

------------

Transformatie

In het donker van onze kamer
lijkt de wereld vergeten
ligt mijn oor op jouw hart.
Hoor! Jouw lichaam is een klankkast,
jouw stem een reus in een grot.
Onvermijdelijk raak ik gehecht
met armen als wijzers,
mijn lijf; een klepel -zo zwaar.
Wij –een klok in de nacht,
zetten de tijd stil.

Greetje de Jong
Schrijfkring Rotonde

---

Terug naar project